21 grudnia 2024 roku o godzinie 11:48 blok nr 3 Elektrowni Jądrowej Flamanville we Francji został po raz pierwszy podłączony do krajowej sieci elektroenergetycznej. Tym samym wraz z synchronizacją blok EPR rozpoczął produkcje energii elektrycznej.

Na teren budowy Elektrowni Jądrowej Hinkley Point C budowanej w Wielkiej Brytanii dotarł, wyprodukowany w fabryce Arabelle w Belfort we Francji, stojan turbogeneratora dla 1. bloku EPR.

Po 6118 dniach od rozpoczęcia budowy najprawdopodobniej zostanie dzisiaj uruchomiony francuski blok jądrowy Flamanville 3 z reaktorem EPR.

Obie spółki złożyły do czeskiego Urzędu Ochrony Konkurencji (ÚOHS) wnioski przeciwko postępowaniu w toku w przetargu na rozbudowę elektrowni, w którym preferowanym dostawcą i wykonawcą zostało koreańskie konsorcjum KHNP i KEPCO z reaktorem APR1000.

Francuski EDF oraz Enerhoatom – operator wszystkich ukraińskich elektrowni jądrowych podpisały porozumienie o współpracy.

Po pierwszym planowym odstawieniu do przeglądu, do pracy powrócił fiński blok Olkiluoto 3 z reaktorem EPR.

Po 197 miesiącach od rozpoczęcia budowy, francuski blok jądrowy Flamanville 3 otrzymał zezwolenie na rozruch. Oznacza to, że do rdzenia reaktora EPR zostanie teraz załadowane paliwo jądrowe, a następnie po zamknięciu zbiornika ciśnieniowego prowadzone będą kolejne testy.

Elektrownia Jądrowa Sizewell C w brytyjskim hrabstwie Suffolk otrzymała właśnie zezwolenie na budowę i eksploatację.

23 stycznia koncern EDF przedstawił raport z postępów prac nad Elektrownią Jądrową Hinkley Point C budowaną obecnie w Wielkiej Brytanii. Niestety poinformowano o opóźnieniu inwestycji.

Na pierwszym z budowanych bloków jądrowych EPR w brytyjskiej Elektrowni Jądrowej Hinkley Point C umieszczono stalową kopułę pierwotnej obudowy bezpieczeństwa.