W elektrowni jądrowej Kursk-2 przed terminem rozpoczęła się budowa drugiego w Rosji bloku energetycznego WWER-TOI

Data dodania: poniedziałek, 15 kwietnia 2019, autor: nuclear.pl

W dniu 15 kwietnia 2019 roku na placu budowy Elektrowni Jądrowej Kursk-2, rozpoczęto betonowanie płyty fundamentowej budynku reaktora bloku 2. Zespół budowlańców wylał pierwszy metr sześcienny betonu, rozpoczynając prawie dwa tygodnie przed planem główne prace budowlane przy budowie drugiego z dwóch najpotężniejszych i najbardziej nowoczesnych bloków energetycznych w Rosji wyposażonych w reaktor generacji III+ WWER-TOI.

Bloki energetyczne nr 1 i nr 2 elektrowni jądrowej Kursk-2 są jednostkami pilotażowymi budowanymi zgodnie z projektem WWER-TOI (ros. водо-водяной энергетический реактор типовой оптимизированный информационный). Jest to nowy projekt opracowany przez rosyjskich projektantów z ASE, działu inżynieryjnego rosyjskiego koncernu ROSATOM, w oparciu o rozwiązania techniczne projektu WWER-1200.

Betonowanie fundamentów wyspy jądrowej poprzedzone było dużą ilością prac przygotowawczych. Wykonano m.in prace wzmocnienia podłoża pod budowę bloku reaktora numer 2 w celu osiągnięcia odpowiedniej nośności gruntu, określonych w projektowej i normatywnej dokumentacji technicznej

Obecnie na budowie EJ Kursk 2 pracuje ponad 2600 osób, którzy zgodnie z planem wykonują prace na 17 obiektach bloków energetycznych nr 1 i 2. Przy budowie bloków energetycznych EJ Kursk 2 stosuje się przemysłowe metody budowy bloków wielkogabarytowych, w linii produkcyjnej bloków pancernych o pełnej gotowości do montażu z zespołem montażu wstępnego przed montażem. Ma to na celu znaczne ograniczenie czasu i kosztów pracy.

Łącznie w płycie fundamentowej budynku reaktora bloku nr 2 zostanie ułożonych ponad 16,7 tys. metrów sześciennych betonu. Betonowanie będzie prowadzone w trybie ciągłym przez całą dobę, 7 dni w tygodniu, przy zachowaniu stałej kontroli jakości. Zgodnie z harmonogramem zakończenie betonowania planowane jest latem tego roku. Ogólnie rzecz biorąc, w tym roku budowniczowie przeprowadzą betonowanie 27 obiektów zużywając ponad 167 tysięcy metrów sześciennych betonu.

Bloki wyposażone w reaktory WWER-TOI mają ulepszone wskaźniki techniczne i ekonomiczne. W porównaniu do jednostek poprzedniej generacji (WWER-1000) moc bloku wzrosła o 25% - do 1 255 MW, żywotność głównych urządzeń - 2 razy. Ze względu na wysoką automatyzację liczba personelu została zmniejszona o 30-40%. Również w porównaniu z innymi budowanymi blokami energetycznymi generacji III+ (np. bloki 1, 2 Nowoworoneskiej EJ 2 i nr 1, 2 Leningradzkiej EJ 2), projekt WWER-TOI zakłada znaczące obniżenie kosztów budowy a także kosztów operacyjnych.

Nowe jednostki Kurskiej EJ 2 spełniają najbardziej aktualne wymagania bezpieczeństwa MAEA, w projekcie zastosowano szereg najnowszych systemów bezpieczeństwa, takich jak „łapacz stopionego rdzenia” czy pasywne system odprowadzania ciepła, które umożliwiają chłodzenie rdzenia reaktora przy braku zasilania przy wykorzystaniu naturalnej cyrkulacji powietrza.

Ponadto, w porównaniu z już zbudowanymi blokami energetycznymi generacji III+, w projekcie WWER-TOI wdrożono szereg dodatkowych środków bezpieczeństwa, m.in. blok został zaprojektowany na trzęsienia ziemi o sile 8-9 w porównaniu do odporności 7 dla elektrowni jądrowych wyposażonych w reaktory WWER-1200. Bloki WWER-TOI mają również zwiększoną zwrotność, co jest ważne z racjonalnego wykorzystania mocy. Mogą być bezpiecznie eksploatowane na terenach od tropików do regionów północnych.

Elektrownia jądrowa Kursk jest dziś jedną z czterech największych elektrowni jądrowych Rosji i jest najważniejszym węzłem systemu energetycznego Rosji. EJ Kursk 2 zastąpi zdolności produkcyjne bloków energetycznych elektrowni jądrowej Kursk oddanych do użytku w latach 1976–1985. Bloki energetyczne nr 1 i 2 EJ Kursk 2 to jednostki pilotażowe zbudowane zgodnie z projektem WWER-TOI. Ich łączna moc elektryczna wyniesie 2510 MW, czyli o 510 MW więcej niż dwóch istniejących bloków energetycznych elektrowni jądrowej Kursk. Operatorem elektrowni jest Rosenergoatom a generalnym wykonawcą i generalnym projektantem jest ASE, oddział inżynieryjny korporacji Rosatom.