Atucha-1 odstawiona do remontu po 50 latach pracy

Data dodania: wtorek, 1 października 2024, autor: nuclear.pl

W niedzielę 29 września 2024 roku o 17:24 czasu lokalnego do remontu generalnego po 50 latach pracy został odstawiony pierwszy blok argentyńskiej EJ Atucha znany także jako Atucha 1 Juan Domingo Perón.

Jest to najstarszy blok jądrowy w Ameryce Południowej, zbudowany w latach 1968–1974. Jego moc elektryczna to 340 MW. Dostawcą technologii była niemiecka spółka Kraftwerk Union AG (KWU), a generalnym wykonawcą Hochtief. W bloku pracuje jeden z dwóch na świecie (obok sąsiedniej Atuchy II) blok PHWR w technologii niemieckiej.

Przetarg na budowę elektrowni rozpisano w 1965 roku, oprócz KWU wzięły w nim udział podmioty brytyjskie, francuskie i kanadyjskie.

Od kanadyjskiego CANDU, które również jest chłodzone i moderowane ciężką wodą różni go konstrukcja – nie jest to reaktor kanałowy, lecz zbiornikowy – o niemal identycznym układzie technologicznym jak PWR. Niemcy przed budową Atuchy opracowali i przetestowali ten układ w reaktorze MZFR koło Karlsruhe.

Dostarczycielami elementów reaktora były głównie zakłady niemieckie i holenderskie: Rheinstahl-Hüttenwerke, Pohlig-Heckel-Bleichert Vereinigte Maschinenfabriken AG, GHH-Sterkade oraz Rotterdamsche Droogdok Maatschapij. Podmioty argentyńskie mały zagwarantowany umownie 30% udział w budowie.

Remont reaktora potrwa 30 miesięcy i pochłonie około 460 milionów dolarów. Operator elektrowni – Nucleoeléctrica Argentina pozyskał je emitując specjalne obligacje. Remont ma umożliwić kolejne 20 lat pracy bloku.

Obok bloku nr 1 pracuje większy blok nr 2 o mocy elektrycznej 690 MW, zbudowany w tej samej technologii KWU-PHWR. Choć jego budowa rozpoczęła się w 1981 roku, to z powodu kryzysu w Argentynie ukończony został dopiero w roku 2014. W jego budowie przedsiębiorstwa argentyńskie miały zagwarantowane już ponad 50% udziału.

W Argentynie pracuje także kanadyjski blok CANDU-6 (EJ Embalse), a od 2014 w budowie jest SMR Carem-25 o mocy 32 MW.

Oprócz tego Argentyna samodzielnie wydobywa uran i dokonuje jego konwersji, usługi wzbogacania kontraktowane są w USA. Elementy paliwowe produkuje spółka Combustibles Nucleares Argentinos, a wodę ciężką Empresa Neuquina de Servicios de Ingeniería.

Kraj ten eksploatuje też kilka reaktorów badawczych, najnowszy RA-10 ma zostać wiodącym producentem radiofarmaceutyków. Projektantem jest firmą INVAP, która z powodzeniem sprzedała swoje reaktory badawcze między innymi do Egiptu (ETRR-2), Brazyli (RMB)i, Australii (OPAL) i Holandii (Pallas).

Na zdjęciu oba bloki EJ Atucha, fot. Watsonpatricio (CC BY-SA 3.0)