EDF: emisyjność francuskich elektrowni jądrowej na poziomie 3,7 g/kWh

Data dodania: wtorek, 21 czerwca 2022, autor: nuclear.pl

Francuski koncern EDF opublikował ciekawe wyniki analizy emisyjności energii elektrycznej wytwarzanej we francuskich elektrowniach jądrowych. Szczegółowa analiza pozwoliła ustalić, że średnia emisyjność obliczona dla całego cyklu życia instalacji, przy założeniu 40-letniego okresu pracy, wynosi zaledwie 3,7 g/kWh.

Badanie przeprowadzono dla całego parku francuskich reaktorów energetycznych eksploatowanego w roku 2019 – oznacza to, że objęto nim także odstawione już dwa bloki EJ Fessenheim. Łącznie uwzględniono zatem 34 bloki klasy 900 MW typów CP0, CP1 i CP2 (w tym 22 pracujące na paliwie typu MOX powstającym z plutonu odzyskanego z wypalonego paliwa), 20 bloków klasy 1300 MW (typu P4 i P’4) oraz 4 bloki klasy 1450 MW (typu N4). Analiza uwzględnia etapy budowy, eksploatacji i likwidacji obiektów a także kompletny cykl paliwowy. Nie uwzględniono jedynie strat związanych z przesyłem i dystrybucją wytworzonej już energii.

Z pewnością ciekawą informacją jest wpływ poszczególnych procesów na całkowitą emisyjność. Większość (57%) emisji całkowitych związana jest z produkcją i dostawami paliwa jądrowego (udział samego wydobycia uranu to 36%). 8% emisji wynika z bieżącej eksploatacji elektrowni, podczas gdy budowa odpowiada za 16%. Przewidywane procesy związane z likwidacją elektrowni mają przyczynić się do łącznej emisji tylko na poziomie 3% całości.

Analiza uwzględniła także zbadanie wpływu przedłużania eksploatacji elektrowni na emisyjność. Okazuje się on relatywnie niewielki: wydłużenie pracy bloków z 40 do 60 lat ogranicza emisyjność o 8% – wynika to z relatywnie niewielkiego udziału budowy i likwidacji obiektów w całkowitej emisyjności. Analiza wrażliwości obejmowała także inne czynniki, takie jak różne wykorzystanie mocy zainstalowanej. Uwzględnienie różnych zmiennych doprowadziło do wniosku, że możliwe wartości emisyjności mieszczą się w zakresie 2,9-4,6 g/kWh.

Wartości ustalone w analizie EDF (który podkreśla, że wyliczone wartości zostały poddane skrupulatnej analizie także przez zewnętrzny panel ekspertów, zgodnie z normami ISO 14044* oraz ISO/TS14071**) są zauważalnie niższe, niż podawane jako referencyjne przez francuską Agencję ds. Środowiska i Zarządzania Energią (6 g/kWh) czy IPCC (12 g/kWh). Są też niższe od typowo podawanych dla głównych źródeł odnawialnych (fotowoltaiki i wiatru). Tym niemniej warto pamiętać, że w globalnych wysiłkach dekarbonizacyjnych takie różnice nie odgrywają znaczącej roli – dekarbonizacja bowiem przede wszystkim powinna uwzględniać odchodzenie od wytwarzania energii elektrycznej z paliw kopalnych, gdzie emisyjność może wahać się od trzystu kilkudziesięciu (dla najlepszych bloków gazowych i to bez uwzględnienia emisyjności łańcucha dostaw gazu) do nawet ponad tysiąca (dla starszych węglowych) g/kWh. W tym kontekście masowe wdrażanie źródeł o emisyjności na poziomie kilku czy kilkunastu gramów na kilowatogodzinę zamiast źródeł opartych o węgiel czy gaz musi przynosić znaczący skutek pozytywny, a próby udowadniania wyższości atomu nad OZE bądź odwrotnie, przynajmniej na tle emisyjnym, są niekoniecznie zasadne, szczególnie w sytuacji, w której 2/3 energii elektrycznej wciąż pozyskiwane jest z paliw wysokoemisyjnych.

W tabeli podano emisyjność poszczególnych składników cyklu życia w scenariuszu bazowym (EDF).