Indie planują budowę kolejnych bloków jądrowych

Data dodania: środa, 30 marca 2022, autor: nuclear.pl

Jak informują indyjskie media, przedstawiciele krajowego Departamentu Energii Atomowej poinformowali przedstawicieli parlamentarnej komisji nauki i techniki o planowanym harmonogramie realizacji dziesięciu nowych bloków z krajowej konstrukcji reaktorami ciężkowodnymi.

Chodzi o bloki, których budowę władze indyjskie zatwierdziły w 2017 roku, wykorzystujące konstrukcję reaktora IPHWR-700. Budowę pierwszych czterech reaktorów tego typu rozpoczęto w latach 2010-2011, jednak realizacje znacznie się przedłużyły. Obecnie w eksploatacji jest tylko jeden z nich, a pozostałe trzy są nadal budowane.

Dziesiątka przewidziana do realizacji w najbliższych latach ma stanowić drugą fazę budowy bloków IPHWR-700 – określa się to jako realizację w „trybie parku” („fleet mode”), czyli quasi-seryjną. Realizacja tak wielu instalacji w ciągu najbliższej dekady ma pozwolić na wykorzystanie efektu skali w celu redukcji kosztów inwestycyjnych. Formalnie żadna z tych instalacji nie znajduje się jeszcze w budowie, choć trwają już prace przygotowawcze oraz produkcja głównych urządzeń.

Formalne rozpoczęcie budowy nowych bloków (tj. tzw. „pierwszy beton” – moment rozpoczęcia realizacji konstrukcji betonowych związanych z bezpieczeństwem, a więc w praktyce płyty fundamentowej budynku reaktora) rozłożone ma być na kolejne trzy lata. I tak w 2023 roku „pierwszy beton” pojawi się na budowie bloków 5 i 6 EJ Kaiga. W roku 2024 rozpocznie się budowa bloków 3 i 4 EJ Gorakhpur oraz bloków 1-4 EJ Mahi Banswara, a w roku 2025 bloków 1 i 2 EJ Chutka. Łączny koszt tych dziesięciu jednostek ma wynieść ok. 1,05 bln rupii, czyli ok. 12,5 mld euro.

Przed rozpoczęciem „seryjną” dziesiątką, zrealizowane zostaną jeszcze dwa pierwsze bloki EJ Gorakhpur, generalnie pominięte w nowych doniesieniach medialnych. Tę realizację zatwierdzono już w 2014 roku i nie stanowi ona jeszcze części „parku”. Choć formalnie kamień węgielny wmurowano jeszcze w tym samym 2014 roku a instalacja miała być gotowa w 2021, w rzeczywistości prace przez wiele lat nie były prowadzone z uwagi na zaostrzone przepisy dotyczące odpowiedzialności cywilnej operatorów elektrowni jądrowych – Gorakhpur 1 i 2 to pierwsze bloki nimi objęte.

Ostatecznie realne prace przygotowawcze rozpoczęły się dopiero w roku 2018, w roku 2020 zatwierdzono rozpoczęcie budowy części jądrowej, a latem 2021 roku złożono zamówienia na realizację kompletnych maszynowni oraz wytwornice pary (pierwsze już ukończono, jak informowaliśmy w poście z 15 marca). Pierwszego betonu można spodziewać się jeszcze w tym roku, choć żadnej konkretnej daty nie podano do publicznej wiadomości.

Niezależnie od znaczących opóźnień, Indie wyraźnie stawiają na intensywny rozwój własnych zdolności realizacji obiektów energetyki jądrowej. Równolegle realizowany jest ograniczony program zakupów technologii zagranicznych. Rynek indyjski jest potencjalnie atrakcyjny dla wielu dostawców zagranicznych, jednak wspomniane przepisy o odpowiedzialności cywilnej utrudniają podpisanie umów z dostawcami zachodnimi. Najprawdopodobniej z tego powodu od wielu lat nie udaje się zakończyć negocjacji w sprawie realizacji instalacji z francuskimi reaktorami EPR.

Warto przypomnieć, że pomimo zakrojonego na szeroką skalę programu budowy elektrowni jądrowych oraz eksploatowania już 23 jądrowych bloków energetycznych o łącznej mocy blisko 7000 MW, energetyka jądrowa odgrywa w Indiach nadal bardzo ograniczoną rolę – w 2020 roku jej udział w krajowej produkcji wyniósł zaledwie 3,3%.

Na zdjęciu EJ Kakrapar. Po prawej stronie widoczne dwa starsze bloki z reaktorami IPHWR-200. Po lewej dwa nowsze z reaktorami IPHWR-700 w trakcie budowy. Pierwszy z nich już pracuje, drugi jest obecnie na ukończeniu. (Fot. DAE)