Medycyna nuklearna

Ochrona radiologiczna pacjenta

Celem ochrony radiologicznej w medycynie jest umożliwienie racjonalnego korzystania z dobrodziejstw wynikających ze stosowania promieniowania jonizującego. Ponieważ nie jest ono lekiem samo w sobie i nieumiejętnie zastosowane może być szkodliwe dla zdrowia, ustalone zostały zasady bezpiecznego wykorzystania promieniowania we współczesnej medycynie.

Badanie diagnostyczne z wykorzystaniem promieniowania jonizującego wykonuje się w większości przypadków na podstawie pisemnego skierowania lekarskiego wystawionego po upewnieniu się, że inne alternatywne, nieinwazyjne i nienarażające na działanie promieniowania jonizującego metody, a także wcześniej wykonane badania z zastosowaniem promieniowania nie mogą dostarczyć równoważnych informacji.

Wykonuje się tylko takie procedury medyczne, które są prawnie dopuszczone do stosowania.

Dawki otrzymywane przez pacjentów utrzymywane są na bezpiecznych poziomach.

Osoby wykonujące procedury radiologiczne posiadają specjalistyczną wiedzę i szczególne uprawnienia w zakresie ochrony radiologicznej pacjenta.

Stosowana medyczna aparatura radiologiczna spełnia ustalone przepisami wymagania i podlega systematycznej kontroli.

Podczas badań pacjent chroniony jest przed niepotrzebnym napromienieniem za pomocą osłon.

Wykonywanie badań z zastosowaniem promieniowania jonizującego u kobiet w ciąży, matek karmiących piersią i dzieci jest dozwolone, ale wymaga szczególnie ostrożnego podejścia.

Pacjent ma prawo do informacji o wielkości narażenia i ryzyku związanym z wykonywanym badaniem.

Powyższe działania, w połączeniu z postępem technologicznym sprawiły, że narażenie pacjenta na promieniowanie jonizujące pochodzące od zastosowań medycznych jest porównywalne z narażeniem na promieniowanie od źródeł naturalnych.


Przeciętne narażenie pacjenta na promieniowanie w rutynowych badaniach medycznych.

Źródło: Promieniowanie jonizujące w medycynie, PAA