Energetyka jądrowa
Europejski reaktor ciśnieniowy EPR
EPR (ang. European Pressurized Reactor) jest reaktororem typu APWR opracowanym przez NPI (Nuclear Power International) spółkę utworzoną w 1989 roku przez dwa koncerny - francuski Framatome i niemiecki Siemens w celu rozwoju reaktora nowej generacji. Projekt wstępny zakończono w 1997 roku. W 1998 roku podniesiono moc nominalną z 1500 MWe do 1750 MWe.
Reaktor charakteryzuje się lepszym wykorzystaniem paliwa (roczne zużycie na poziomie 32 ton) i wyższą sprawnością cieplną.
Do projektu EPR wprowadzono wiele udoskonaleń mających zapobiegać potencjalnym awariom:
European Pressurized Reactor, Areva
Reaktor charakteryzuje się lepszym wykorzystaniem paliwa (roczne zużycie na poziomie 32 ton) i wyższą sprawnością cieplną.
Do projektu EPR wprowadzono wiele udoskonaleń mających zapobiegać potencjalnym awariom:
- Zaprojektowano szczelną i odporną na zagrożenia obudowę bezpieczeństwa, która utrzymuje uszkodzony rdzeń i uwalniane z niego produkty rozszczepienia. Obudowa osłania też reaktor przed czynnikami zewnętrznymi (np. uderzenie samolotu) oraz chroni środowisko zewnętrzne przed skutkami awarii wewnątrz reaktora.
- Układy bezpieczeństwa składają się z czterech niezależnych ciągów, podczas gdy do kontrolowania pracy reaktora wystarcza tylko jeden. Pozwala to na możliwość remontu pojedynczych ciągów podczas pracy reaktora na pełnej mocy, gdyż pozostałe trzy ciągi zapewniają bezpieczeństwo.
- Poczwórne systemy bezpieczeństwa umożliwiają także prace i nadzorowanie procesów w reaktorze nawet w przypadku niesprawności jednego lub dwóch układów. Dodatkowo są one rozmieszczone w czterech różnych miejscach elektrowni, dzięki czemu ewentualny pożar, powódź czy uszkodzenie części budynków nie mogą wpłynąć na ich działanie.
- Ewentualnym przeciekom w układzie pierwotnym przeciwdziała się poprzez kontrolę ultradźwiękową i niezależne systemy detekcji.
- System obniżania ciśnienia zapobiega stopieniu rdzenia i przetopieniu zbiornika reaktora. Reaktory EPR są wyposażone w specjalny zbiornik retencyjny do magazynowania i do chłodzenia stopionego rdzenia (łapacz rdzenia), który w razie poważnej awarii zatrzymuje stopioną masę wewnątrz obudowy bezpieczeństwa.