Energetyka jądrowa w Polsce

Krajowe obiekty jądrowe - Przechowalniki wypalonego paliwa

Zgodnie z ustawą Prawo atomowe obiektami jądrowymi w Polsce są, poza reaktorami badawczymi MARIA i EWA, również przechowalniki wypalonego paliwa jądrowego.

"Mokre" (z wodą) przechowalniki wypalonego paliwa jądrowego (obiekty 19 i 19A) od stycznia 2002 roku eksploatowane są przez Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych (ZUOP) zlokalizowany w Świerku.

Przechowalnik 19 służy do przechowywania wypalonego paliwa typu EK-10 z pierwszego okresu eksploatacji (lata 1958-67) reaktora EWA. Obiekt ten jest wykorzystywany również jako miejsce przechowywania niektórych stałych odpadów pochodzących z likwidacji reaktora EWA i z eksploatacji reaktora MARIA oraz zużytych źródeł promieniowania gamma o dużej aktywności. Podstawowym elementem przechowalnika jest korpus betonowy, w którym usytuowane są w siatce kwadratowej cztery cylindryczne komory. Komory wyłożone są wykładziną ze stali kwasoodpornej, a wewnątrz nich znajdują się zbiorniki przechowawcze z separatorami dla odpowiedniego rozmieszczenia elementów wypalonego paliwa jądrowego.

Przekrój poprzeczny Przekrój poprzeczny przechowalnika 19A

Przechowalnik 19A (o podobnej konstrukcji) służy do przechowywania paliwa typu WWR-SM i WWR-M2 pochodzącego z eksploatacji reaktora EWA w latach 1967-95. Wypalone paliwo z reaktora MARIA przechowywane jest w basenie technologicznym tego reaktora. Paliwo to, w przeciwieństwie do paliwa stosowanego w reaktorze EWA, ma wyższy stopień wzbogacenia (36 i 80%).

Przygotowanie wypalonego paliwa jądrowego do dalszego przechowywania - w przechowalniku suchym (ewentualnie w korpusie reaktora EWA) lub do jego wywiezienia do Federacji Rosyjskiej (prowadzone są działania zmierzające do takiego rozwiązania) - obejmuje zamknięcie go w szczelnych kapsułach wypełnionych gazem obojętnym (helem).

Źródło: Państwowa Agencja Atomistyki