Podsumowanie roku 2013 w światowej energetyce jądrowej

Data dodania: środa, 15 stycznia 2014, autor: nuclear.pl

Na koniec 2013 roku na świecie działało 438 energetycznych reaktorów jądrowych o łącznej mocy zainstalowanej netto 374 332 MWe. Łącznie te bloki wytworzyły około 13% energii elektrycznej na świecie. W budowie w 15 krajach było 71 nowych bloków, planowanych jest kolejnych 162. Ogółem na świecie wstępnie rozważa się budowę kolejnych 316 reaktorów, których moc zainstalowana powinna osiągnąć około 358 tysięcy MWe.

Według MAEA najwięcej bloków jądrowych pracowało w: USA (100), Francji (58), Japonii (50), Rosji (33), Korei Południowej (23), Chinach (21), Indiach (21), Kanadzie (19), Wielkiej Brytanii (16), Ukrainie (15) i Szwecji (10). W budowie natomiast najwięcej bloków było w Chinach (28) i Rosji (10). Od początku historii energetyki jądrowej trwale wyłączono 147 reaktorów energetycznych.

Największą grupę działających reaktorów stanowią reaktory wodne ciśnieniowe PWR (274), w drugiej kolejności reaktory wodne wrzące BWR (84). Na świecie pracują również reaktory typu PHWR (48), GCR (15), LWGR (15), FBR (2).

W 2013 roku przyłączono do sieci 4 nowe bloki jądrowe: 3 w Chinach (Hongyanhe 1 i 2, Yangjiang 1) oraz 1 w Indiach (Kudankulam 1), rozpoczęto budowę 10 bloków: 4 w USA (Summer 2 i 3, Vogtle 3 i 4), 3 w Chinach (Tianwan 4, Yangjiang 5 i 6), i po 1 w ZEA (Barakah 2), Korei Południowej (Shin-Hanul 2) i Białorusi (Ostrowiec 1).

W ciągu ostatnich 15 lat produkcja energii elektrycznej w elektrowniach jądrowych na całym świecie wzrosła o ponad 660 mln kWh rocznie. Powodem wzrostu jest głównie budowa nowych źródeł, przebudowa istniejących a także poprawa wydajności i zmniejszenie awaryjności.

Obecnie elektrownie jądrowe osiągną średnią wartość współczynnika wykorzystania na całym świecie około 84%, co odpowiada nieprzerwanej pracy przy mocy nominalnej przez ok 8000 godzin rocznie, podczas gdy tylko 7000 godzin dla węgla czy gazu. Dla wiatru ten wskaźnik wynosi tylko od 1 do 3000 godzin rocznie i to w dodatku w zależności od pogody a nie zgodnie z potrzebami systemu elektroenergetycznego (dla przykładu dla polskiej energetyki wiatrowej przy współczynniku wykorzystania 18,76% – źródło PSE – daje nam to 1635 godzin pracy rocznie).